برخی اصطلاحات عرفانی

استاد:انسان راه رفته ای است که سالک را راهبری میکند و در مهلکات با همّ خود خطرات را از او برطرف میکند
ب))رفیق که شامل:
مرشد:از شاگردان ارشد استاد هست که مبتدی را خم و چم راه آشنا میکند
مصاحب: یار و دوست سالک که باهم و قدم بقدم تحت تربیت استاد هستند واز حال هم استفاده میکنند
هم کیش:سالکی هست که تحت تربیت استاد دیگر قرار داردو با سالک فقط برای بهره وری ازحال همدیگر مراوده دارند نه دستورات سلوکی

لاابالی :رندی که بر هرچه پیش آید و هرچه بگوید بی اعتناست .
لاشیء: لقب دنیا .
لاله: نتیجه معرفتها که مشاهده کنند . کنایه از چهره گلگون محبوب .
لاهوت: حیاتی که ساری در اشیاء است و " ناسوت " محل آن است .
لاهی: غافلی که حق را در صورتهای وسایط و روابط باز شناسد .
لایحه: آنچه از نور تجلی ظاهر شود .
لب: ـ عقلی که منور به نور قدس بود و صافی از قشور اوهام و تخیلات .
ـ اشاره به نفس رحمانی .
لباس: لباس تقوی .
لب شکرین: کلام منزل که به انبیاء از طریق ملک می رسد و به اولیاء به وسیله تصفیه باطن .
لب شیرین: (1 ) کلام بی واسطه به شرط ادراک و شعور . مانند حدیث قدسی و واردات غیبی ، (2 ) کلام بی واسطه ، کلام معشوق ، لب محبوب .
لب لعل :بطون کلام ، کلام معشوق .
لحظ :توجه دل به امور غیبی .
لذت: آن خوشی که بر اثر مشاهده جمال محبوب دست می دهد .
لسان: بیان علم حقایق .
لسان الحق: انسان کامل .
لطف: پرورش دادن معشوق عاشق را به طریق مواسات . آنچه بنده را به طاعت حق نزدیک و از معاصی دور کند .
لطیفه: ( 1 ) حقیقت انسانی که لطیفه ربانی است ، ( 2 ) امر لطیف و معنی خاص که به لفظ در نیاید .
لعل: دل درویشان .
لغو: آنچه انسان را از حق باز دارد .
لقا: ظهور معشوق ، به طوری که عاشق را یقین شود که اوست .
لمه: ( نزدیک شدن ) احساسی که هم شیطان و هم فرشته به دل انسان می افکند . لمه شیطان تهدید به شر و ناامیدی از خیر است و لمه فرشته امیدوار کردن انسان به خیر و تصدیق حق .
لوامع: ( 1 ) اظهار نور بر دل با بقاء فواید آن ، ( 2 ) انوار درخشان که پرتو می افکند بر اهل بدایات از صاحبان نفسهای پاک .
لوایح: کنایه از اختلاف احوال ارباب سلوک ومقامات آنها .
لوح محفوظ: نور الهی .
لؤلؤ معظم: انسان کامل .
لهو: چیزی که انسان را از خدا بازدارد .
لیله القدر: شبی که سالک را به تجلی خاص مشرف گردانند تا به آن تجلی ، قدر و مرتبت خود را نسبت به محبوب بشناسد و مقام اهل کلام در معرفت