دعای(یا من اظهر الجمیل)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ یا مَنْ اَظْهَرَ الْجَمیلَ وَ سَتَرَ الْقَبیحَ وَ لَمْ یَهْتِکِ السِّتْرَ عَنّى یا کَریمَ الْعَفْوِ یا حَسَنَ التَّجاوُزِ یا واسِعَ الْمَغْفِرَةِ وَ یا باسِطَ الْیَدَیْنِ بِالرَّحْمَةِ یا صاحِبَ کُلِّ نَجْوى وَ یا مُنْتَهى کُلِّ شَکْوى یا کَریمَ الصَّفْحِ یا عَظیمَ الْمَنِّ یا مُبْتَدِءَ کُلِّ نِعْمَةٍ قَبْلَ اسْتِحْقاقِها یا رَبّاهُ یا سَیِّداهُ یا مَوْلَیاهُ یا غایَتاهُ یا غِیاثاهُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَسْئَلُکَ اَنْ لاتَجْعَلنى فِى النّارِ
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانى‏اش همیشگى است،اى که زیبایى را آشکار کنى،و زشتى را بپوشانى،و از من پرده حرمت را ندارى،اى بزرگوار گذشت،اى نیکو درگذرنده،اى فراخ آمرزش،اى به‏ مهر گشاده دو دست،با رحمت،اى صاحب هر راز،اى نهایت هر گلایه،اى بزرگوار چشم‏پوش، اى بزرگ احسان،اى آغاز کننده هر نعمت پیش از لیاقت آن،اى پروردگار،اى آقا،اى مولا،اى‏ نهایت،اى فریادرس،بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،و از تو مى‏خواهم که مرا در آتش دوزخ قرار ندهى
آنگاه از حق تعالى‏ هرچه مى‏خواهى بطلب.چهارم:از حضرت صادق علیه السّلام نقل شده:این دعا را خواند:
اَللّهُمَّ اَنْتَ ثِقَتى فى کُلِّ کُرْبَةٍ وَ اَنْتَ رَجآئى فى کُلِّ شِدَّةٍ وَ اَنْتَ لى فى کُلِّ اَمْرٍ نَزَلَ بى ثِقَةٌ وَعُدَّةٌ کَمْ مِنْ کَرْبٍ یَضْعُفُ عَنْهُ الْفُؤ ادُ وَ تَقِلُّ فیهِ الْحیلَةُ وَ یَخْذُلُ عَنْهُ الْقَریبُ وَ الْبَعیدُ وَ یَشْمَتُ بِهِ الْعَدُوُّ وَ تُعْیینى فیهِ الاُْمُورُ اَنْزَلْتُهُ بِکَ وَ شَکَوْتُهُ اِلَیْکَ راغِباً فیهِ عَمَّنْ سِواکَ فَفَرَّجْتَهُ وَ کَشَفْتَهُ وَ کَفَیْتَنیهِ فَاءنْتَ وَلِىُّ کُلِّ نِعْمَةٍ وَ صاحِبُ کُلِّ حاجَةٍ وَ مُنْتَهى کُلِّ رَغْبَةٍ فَلَکَ الْحَمْدُ کَثیراً وَ لَکَ الْمَنُّ فاضِلاً
خدایى تویى مورداطمینان من در هر اندوه شدید،و تویى امید من در هر سختى،و تویى مورد اطمینان و ذخیره‏ام در هر امرى که بر من فرود آمد،چه بسیار اندوه شدیدى که دل از آن ناتوان مى‏شود،و چاره در آن کم مى‏گردد،و خویش و بیگانه به آن کمک نمى‏دهد،و دشمن به خاطر آن زخم‏زبان مى‏زند،و کارها در آن خسته‏ام مى‏کند،آن را به درگاه تو آوردم،و از آن به تو شکایت نمودم،از غیر تو در آن رو گردانم‏ پس آن را گشودى،و برطرف کردى،و مرا از آن کفایت نمودى،پس تویى سرپرست هر نعمت،و صاحب هر جاجت،و نهایت هر رغبت،ستایش بسیار توراست،و احسان فزون توراست