ھنگامیکه کسی فرد دیگری را مورد تمجید و ستایش قرار می دھد اگر این امر پدیده ای عمداً و آگاھانه از روی فریبکاری نباشد باز ھم یک فریب غریزی و ناخودآگاه در میان است که راز عشق می‌باشد. ھرکسی ھر نیکی وزیبائی و عظمتی را که در دیگری می‌بیند در واقع خودش را دیده است. این امرشامل حال ھر زشتی و بدی ھم می‌شود.
۱۶ شهریور ۹۳ ، ۱۲:۱۲
۱ نظر